Page 53 - Konsument w swiecie cyfrowym
P. 53

Konferencja „Konsument w świecie cyfrowym”, Wrocław 25 marca 2015 r.

                Andrzej Michór, Magdalena Wasylkowska-Michór

                                                                                            Uniwersytet Opolski

Transgraniczne świadczenie usług finansowych
a prawa konsumenta

1. Wprowadzenie

W prawie Unii Europejskiej nie zdefiniowano wprost pojęcia rynku finansowego. Pośrednio przyj-
muje się podmiotowe jego rozumienie uznając, że tworzą go podmioty świadczące usługi finansowe
na tym rynku. Stąd klasyfikacji usług finansowych – bankowych, ubezpieczeniowych, inwestycyj-
nych, odpowiada generalny podział instytucji finansowych na instytucje kredytowe (m.in. banki),
instytucje ubezpieczeniowe (w tym zakłady ubezpieczeń) oraz instytucje inwestycyjne. Podział taki
odpowiada zakresowi podmiotowemu sektora finansowego określonemu w dyrektywie 2002/87/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 w sprawie dodatkowego nadzoru nad insty-
tucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami inwestycyjnymi konglome-
ratu finansowego. Obecnie wskazuje się, że rynek instytucji finansowych powinien być rozumiany
szeroko, łącznie uwzględniając tak stronę podmiotową, to jest instytucje finansowe, jak i przedmioto-
wą – usługi finansowe. W ujęciu przedmiotowym, rynek finansowy rynek finansowy obejmuje rynek
bankowy, rynek ubezpieczeniowy, rynek kapitałowy i rynek usług płatniczych.

   Należy zauważyć, że rozważając problematykę świadczenia usług finansowych na rynku unijnym
w pierwszym rzędzie należy odwołać się do unormowania art. 18 TFUE (dawny art. 12 TWE), zgod-
nie z którym w zakresie zastosowania Traktatów i bez uszczerbku dla postanowień szczególnych, któ-
re one przewidują, zakazana jest wszelka dyskryminacja ze względu na przynależność państwową.
Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą prawodawczą, mogą przyjąć
wszelkie przepisy w celu zakazania takiej dyskryminacji. Zakaz dyskryminacji stanowi fundament
wskazanych niżej swobód, stanowiąc istotę funkcjonowania rynku wewnętrznego.

   Co istotne, stosownie do art. 2 ust. 1 TFUE jeżeli Traktaty przyznają Unii wyłączną kompeten-
cję w określonej dziedzinie, jedynie Unia może stanowić prawo oraz przyjmować akty prawnie

   Dz.Urz.UE Seria L, Nr 35, s. 1 i n. z późn.zm. Zob. A.Jurkowska-Zeidler, Bezpieczeństwo rynku finansowego
w świetle prawa Unii Europejskiej, Zakamycze 2008, s. 20; A.Jurkowska-Zeidler, Zmiany w otoczeniu regulacyjnym
rynku finansowego Unii Europejskiej, (w:) XXV lat przeobrażeń w prawie finansowym i prawie podatkowym – ocena
dokonań i wnioski na przyszłość, pod red. Z. Ofiarskiego, Szczecin 2014, s. 712-713.

   Zob. A.Jurkowska-Zeidler, Zmiany w otoczeniu… , s. 714-715.
   Por. w sprawie zakazu dyskryminacji w odniesieniu do dawnego art. 43 i 49 TWE - S.M.Seyad, Contribution of General
Principles to EC Financial Market Integration, (w:) General Principles of EC Law In a Process of Development, pod red.
U.Bernitz, J.Nergelius, C.Cerdner, X.Groussot, Kluwer Law International BV, The Nederlands, 2008, s. 181-183; zob. także
A.Michór, Rynek finansowy w kontekście prawa europejskiego i Traktatu Lizbońskiego, (w:) Prawo i gospodarka Polski po
Traktacie Lizbońskim, pod red. E.Kozerskiej, P.Malinowskiego I T.Scheffleraa, Opole 2011, s. 287 i n.
   Szerzej – K.Witkowska-Chrzczonowicz, Swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału (w:) Podstawy prawa
Unii Europejskiej. Zarys wykładu, pod red. J.Galster, Toruń 2006, s. 438 i n.

                                                                                53
   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58