Page 48 - Konsument w swiecie cyfrowym
P. 48

Konferencja „Konsument w świecie cyfrowym”, Wrocław 25 marca 2015 r.

z art. 12 u.p.k. Wobec powyższego, obowiązków informacyjnych nakładanych na przedsiębiorców
zależnie od przedmiotowo-podmiotowej konfiguracji stosunków prawnych trzeba dodatkowo poszu-
kiwać m.in. w art. 10 ustawy o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, art. 5–10
ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną, art. 16 i 21 u.s.d.g.12; art. 16–32a ustawy o usługach
płatniczych13, art. 661 § 2 k.c.14, art. 4 u.i.c.15, art. 206 i 374 k.s.h.16, czy też art. 34 ustawy o KRS17.

   Również przedsiębiorca może rozbudować zakres informacji udzielanych konsumentowi, co
wynika z art. 3 ust. 6 dyrektywy 2011/83/UE. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, że ilość prze-
kazywanych informacji może nie doprowadzić do rzeczywistego usunięcia asymetrii informacyj-
nej w relacjach przedsiębiorca – konsument18.

   Co istotne, informacje, o których mowa w art. 12 ust. 1 u.p.k., stanowią integralną część umowy
zawieranej w świecie cyfrowym i mogą być zmienione jedynie za wyraźnym porozumieniem stron
(art. 22 u.p.k.). Rozwiązanie to zmierza do zapewnienia większej skuteczności i egzekwowalności
realizacji obowiązków informacyjnych.

3. Moment przekazania informacji konsumentowi

W myśl art. 12 ust. 1 u.p.k. obowiązek przekazania informacji powinien być zrealizowany najpóź-
niej w chwili wyrażenia przez konsumenta woli związania się umową. Ustawa wskazuje zatem
ostatni moment, jakim jest wyrażenie przez konsumenta oferty zawarcia umowy, przyjęcia oferty
lub akceptacji wszystkich postanowień zawieranych w drodze negocjacji19.

   Warto podkreślić, że ustawodawca wyróżnił w ustawie szczególne terminy przekazania informa-
cji, mające znaczenie dla zawierania umów w świecie cyfrowym. Przykładowo, niektóre informacje
muszą być przekazane bezpośrednio przed złożeniem przez konsumenta zamówienia w przypadku
dotyczącym umów zawieranych na odległość drogą elektroniczną (art. 17 u.p.k.) lub najpóźniej na
początku składania zamówienia przy zawieraniu umów z wykorzystaniem stron internetowych słu-
żących do prowadzenia handlu elektronicznego (art. 18 u.p.k.).

   Rozwiązania dotyczące momentu spełnienia obowiązku dostarczenia konsumentom informa-
cji, w szczególności wyróżnienie etapów kontraktowania, mogą budzić w praktyce wątpliwości,
zwłaszcza pod kątem ich implementacji w systemach sprzedażowych.

4. Sposób spełnienia obowiązków informacyjnych

Ustawa o prawach konsumenta reguluje również sposób realizacji obowiązków informacyjnych.
Na mocy art. 12 ust. 1 u.p.k. przedsiębiorca ma obowiązek przekazać konsumentowi informacje
w sposób „jasny i zrozumiały”. Wymóg jasności i zrozumiałości odnosi się zarówno do formy, jak
i treści przekazu zawierającego wymagane informacje. W przypadku umów zawieranych na odle-
głość konsumentowi mają być przekazywane informacje w sposób czytelny i mają być wyrażone
prostym językiem (art. 14 ust. 2 u.p.k.). Dostrzeżono także zagadnienie związane z limitowaniem
ilości przekazywanych informacji przy wykorzystywaniu niektórych środków porozumiewania się
na odległość i dlatego wprowadzono możliwość ograniczenia ilości przekazywanych informacji
(art. 19 u.p.k.).

  12 Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r., poz. 672 z późn. zm.
  13 Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, tekst jednolity Dz. U. z 2014 r. poz. 873 z późn. zm.
  14 Wprowadzony do k.c. ustawą z dnia 14 lutego 2003 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych
ustaw, Dz. U. Nr 49, poz. 408.
  15 Ustawa z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług, Dz. U. z 2014, poz. 915.
  16 Ustawa z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych, tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.
  17 Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym, tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1203 z późn. zm.
  18 Zob. np. O. Ben-Shahar, The Myth of the ‘Opportunity to Read’ in Contract Law, ERCL 2009, nr 1, s. 1 i n.
  19 G. Bar, w: B. Kaczmarek-Templin, P. Stec, D. Szostek (red.), Ustawa o prawach konsumenta. Kodeks cywilny (wy-
ciąg). Komentarz, Warszawa 2014, s. 97.

                                                                                48
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53